ako at ang aking magulang

                                                              Talambuhay ni Yna San Agustin

                        Noong ikinasal ang aking ina ay nasa sinapupunan na niya ako. Lima at mag-aanim na buwan niya akong dinadala noon habang siya ay kinakasal. Sa kanyang paglilihi sa akin ay mahilig siya sa maliliit na bagay, kapag siya ay namamalengke na tutuwa siya sa maliit na sibuyas at kamatis. Pinaglihi nya ako sa balot at bigla niyang inayawan ang sisiw ng balot. Kaya nag karoon ako ng balat sa tuhod na kurteng bulaklak.

Ako ay isinilang niya noong ika-31 ng Hulyo taong 1994 sa Crispina Park, Bagong Bayan San Pablo City. Binigyan nila ako ng pangalang YNA SAN AGUSTIN dahil pinagsama nila ang pangalang Yvette Sanciangco at Napoleon San Agustin. Ang letrang Y ay sa aking ina at ang letrang NA ay sa aking ama.

kinder ako

Ako ay inalagaan at tinuruan ng aking ng aking ina hanggang sa ipasok na niya ako sa kinder ng apat na taong gulang at mag lilimang pa lamang ako noon. Hindi pa ako tinanggap sa unang baitang dahil bata pa daw ako kaya pinag kinder ulit ako ng aking ina. Pitong taong gulang na akong ipinasok sa unang baytang sa paaralang Bagong Bayan. Nasa unang baytang pa lamang ay marunong na akong mag bihis at pumasok nang mag-isa dahil inihabilin muna ako sa aking sa aking tiya. Ang tiya ko rin ang nagpapabaon sa akin araw-araw. Malapit lang naman ang bahay ng aking tiya kaya hindi ko na kailangang mag binalot. Pagkagaling ko sa eskwela gagawin ko na ang mga dapat gawin. Pinababasa nya rin ako ng libro nagagalit sya sa akin kapag hindi nya naririnig na nagababasa ako. Hanggang sa ako at nasanay na ko sa araw-araw na ginagawa. Nang mag karoon ng program sa aming paaralan ay kasali ako sa mga sasayaw excited na kasi akong sumayaw noon kaya dinala ko na ang damit na susuotin na alam kong hapon pa naman iyon gaganapin. Hindi ako umuwi noon pumunta muna ako sa bahy ng kaklase ko ang hindi ko alam nag-aalala na pala ang aking ina. Nang bunalik na ako sa paaralan ay naandoon ang aking ina at umiiyak sya akala nya kase may masama ng nangyari sa akin. Napagalitan pa at nakurot tinatanong nya ako kung bakit hindi ako umuwi,meron akong sabit noong iklalawang baytang at noong araw na iyon ay kinuha na ako ng aking ina. Nalulungkot ako dahil magkakahiwalay na kaming mag kakaibigan kahit di pa kami gaanong mag kakakilala. Nang umuwi na ako sa aming tunay na bahay ay hindi ako kilala ng aking kapatid na si Aries sapagkat bata palang ng mag kahiwalay kami. Pero nalaman din nya na ako ang ate nya. Natatandaan ko dahil sa isinulat ko ay muntik na kong mamatay dahil ang nakasulat ko ay muntik na kong mamatay dahil ang nakasulat ay “sana hindi na lang sya ang tatay ko” nabasa nya iyon nagalit sya sa akinat binugbog ako sinakal pa ko buti nalang napigilan ng aking ina, kaya ko lang naman nagawa iyon ay dahil lagi din niyang inaaway ang aking ina. Noong mga panahong iyon ay walang hanap buhay ang aking ama. Hindi ko rin malilimutan na sa mismong kaarawan ko pa ay nag away sila at sa galit ng aking ama ay naipaltok niya ang baso sa aking mukha na syang dahilan kung bakit ako ay may peklat sa kanang pisngi kaya ang ayoko sa lahat ng okasyon ay ang aking kaarawan sapagkat sumugat na ito sa aking ala-ala. Ayoko na sanang alalahanin pa.Nang sa ikatlong baitang ay inilipat na ako ng aking ina sa paaralang BRANZZA Memorial School na malapit sa aming lugar. Nag karoon na naman ako ng mga bagong kaklase at mga kaibigan mababait naman sila sa akin. Naging paborito ako ng aking guro na si Mrs. Alvero dahil tahimik at masipag daw akong mag aral. Kaya nakakakuha ako ng matataas na marka.Nang mag apat na baytang na ako ay bumaba na ang aking mga marka napabayaan ko ito,kasabay ko ang aking kapatid sa pag pasok sa paaralan minsan nagsasakay kami pag may pamasahe pero pag wala ay maglalakad na lang, masaya rin ang mga nangyari sa akin ng apat na baytang. Ika-limang baytang na ako ay mayroong nanliligaw sa akin pero hindi ko siya pinapansin. Binibigyan pa nga nya ako ng sulat na may kasamang bulaklak pero hindi ko iyon tinatanggap. Hindi pa rin sya sumusuko kaya sinabi ko sa kanya na wala akong gusto sa kanya, at tumigil na sya sa kakakulet. Ika-limang baytang pa rin ako ay nag karoon ng camping sa Caliraya sa mga girl scout lang at kasama ako doon. Hindi ko alam na may gusto pala sa akin yung kaibigan kong tomboy, kaya ko lang nalaman ay may nakapag sabi sa akin pero hindi ko masyadong inintindi ito dahil kaibigan lang ang tingin ko sa kanya.Ika-anim na baytang na ko wala masyadong itinuro ang aming guro. Araw-araw na kaming nagbubunot ng damo,minsan wala ang aming guro kaya walang nagbabantay sa amin. Naglaro kaming Spirit of the Glass nag dasl ng limang beses kailangan daw kase nakahanda na kami at may nagtanong biglang gumalaw yung baso natakot kaming lahat kaya tinigil na namin iyon. Marami pang nangyari sa aming magkakaibigan mga masasayang bagay. At gumaraduate na kami yung iba kong kaklase ay umiyak pero ako hindi. Mag kakahiwahiwalay na kaming mag kakaklase.

when I was 3years old

my friends and I

Enrollment na sa Col. Lauro D. Dizon Memorial National High School at doon ako pumasok. Kasama ko ang aking ina sa pagpapa-enroll dahil hindi ko pa kabisado iyon. Nalaman ko na ang seksyon ko ay “D”. Unang araw ng klase wala pa akong kakilala sa aming room sa isa na si Christian Ace Glorioso dahil simula grade three ay kaklase ko na sya. Ang aming adviser ay si Mrs Pascoat inayos nya na kami sa upuan ayon sa pagkakasunod-sunod ng aming apilyedo. May nakatabi ako at tinanong nya kung ano ang pangalan ko si Anjeneth Rivera sapagkat masaya syang kasama at mabait din. Marami na kong kakilala noon gaya nila April Alcantara, Alvin Bigata, Diane Dela Cruz, Lyndel Arroyo at marami pang iba. Naging masaya ang aking First year. Second year High School na ay ganoon pa rin ang seksyon ko unang pasukan ay may nakakahiyang nang yari sa akin dahil pag baba ko sa tricycle biglang akong nadulas napa upo ako sa basa buti na lang may tumulong sa aking isang lalaki hindi ko manlang nakita ang mukha nya dahil na nakatungo ako at hindi ako nakapag pasalamat sa kanya. Matapos ang pang yayari ay umuwi na ko pumasok na lang ako kinabukasan. Ang aming adviser ay si Mrs. Bidula mahusy syang mag turo. Si Mr. Hernani Ang ay guro namin sa math kapag walang ginagawa ay nag papatalent show sya kapag masaya kami kapag sa time ng math. Nag karoon ng fieldtrip at sumama sa amin isa na ko ron. Ang una naming pinuntahan ay sa GSIS Meusium makikita doon ang ibat ibang painting. Sunod naming pinuntahan ay sa Manila Ocean Park makikita doon ang abat-ibang klase ng mga isda tulad ng clown fish, flashlight fish, stingray at marami pang iba. At nag kuhaan kami ng picture pag katap noon ay pumunta kami sa souvenir store at bumili ako ng isang souvenir. Ang pangatlo naming pinuntahan ay sa Mall of Asia kumain lang kami at namasyal.Third year High School na ako ganoon pa rin ang aking seksyon. May mga nag sasabing mahirap daw ang mga lesson ng third year pero kahit mahirap ay nag-aaral pa rin akong mabuti. Ang gusto kong guro ay si Ms. Lee at ang tinuturo niya ay Filipino. Lagi akong sumasagot sa mga tanong nya tungkol sa pinag-aaralan at tama naman ang aking sagot. Nagkaroon ng pala bunutan kung ano ang mabunot na kabanata ay iyon ang irereport, kapag mag rereport kailangang naka buod na at may ilang tanong na dapat sagutin. Nang mag rereport na ko ay kinakabahan ako pero nagawa ko naman ito ng maayos. Mabababa ang mga marka ko kase mahirap ang ibang subject, mahirap pero masaya.

ako at aking dabarkads

Ngayong Fourth year na ko huling taon na sa High School, masaya pa rin ang mga kaklase ko may ibang bagong kaklase pero mabilis ko namang silang nakilala. Nalulungkot ako dahil hindi ako nakasali sa Junior and Senior Prom dahil mahirap ang buhay kulang sa pera. Noong isang taon hindi rin ako nakasali sa JS prom kase sabi ng aking ina ay bawal daw sumali Iglesia ni Cristo naiintindihan ko naman ang aking ina at aming kalagayan. Kaya bubutihan ko ang aking pag-aaral para magkaroon ako ng magandang trabaho at matutulungan ko na ang aking pamilya.Kahit may problema nandyan ang mga kaibigan ko handa nila akong tulungan. Masaya ako pag kasama ko sila sa paaralan pero pag-uwi sa bahay lagi nang naka daing ang aking ina hindi nya alam kung kanino mangungutang para pambaon naming magkakapatid. Minsan nga nag hanap kaming trabaho ng mga kaibigan ko para kaming mga tanga naka PE uniform pa kami noon pero wala pa naman kaming klase noon. Hindi namin kung saan kami mag hahanap ganong wala pa naman kami sa tamang edad hindi namin alam kung ano ang pumasok sa isip namin dala ng mga problema sa bahay.                             Dinadaan na lang namin sa tawanan at biruan.

                     Pabilis ng pabilis ang mga araw at malapit na kaming gumaraduate at sisikapin ko pang mabuti para matuwa naman sa aking mga pamilya ko.